ویلیام بردلی پیت (انگلیسی: William Bradley Pitt؛ زادهٔ ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳) بازیگر و تهیهکنندهٔ فیلم آمریکایی است. او برای نقشآفرینیهایش چندین جایزه از جمله دو جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ اسکار دریافت کردهاست.
پیت نخست با ایفای نقش یک گاوچران بینراهی در فیلم تلما و لوییز (۱۹۹۱) به رسمیت شناخته شد. اولین نقشهای اصلی او در تولیدات با بودجه زیاد در فیلمهای رودخانهای از میان آن میگذرد (۱۹۹۲)، افسانههای خزان (۱۹۹۴) و فیلم ترسناک مصاحبه با خونآشام (۱۹۹۴) بود. او با ایفای نقش در تریلر جنایی هفت (۱۹۹۵) و علمی تخیلی ۱۲ میمون (۱۹۹۵) با تحسین منتقدان روبرو شد و فیلم دوم جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد.
پیت در فیلمهای باشگاه مبارزه (۱۹۹۹) و یازده یار اوشن (۲۰۰۱) و همچنین دنبالههایش، دوازده یار اوشن (۲۰۰۴) و سیزده یار اوشن (۲۰۰۷) نقشآفرینی کرد. بزرگترین موفقیتهای تجاری وی عبارتند از یازده یار اوشن (۲۰۰۱)، تروآ (۲۰۰۴)، آقا و خانم اسمیت (۲۰۰۵)، جنگ جهانی زد (۲۰۱۳) و روزی روزگاری در هالیوود (۲۰۱۹) که برای فیلم آخر دومین جایزه گلدن گلوب و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد. دیگر نقشآفرینیهای نامزد دریافت جایزه اسکار پیت در مورد عجیب بنجامین باتن (۲۰۰۸) و مانیبال (۲۰۱۱) بود. او فیلمهای رفتگان (۲۰۰۶) و ۱۲ سال بردگی (۲۰۱۳) را تهیه کرد که هر دو برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شدند و همچنین درخت زندگی (۲۰۱۱)، مانیبال (۲۰۱۱) و رکود بزرگ (۲۰۱۵)، همه نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم شدند. پیت در کنار جرج کلونی یکی از دو بازیگری است که برنده جوایز اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین فیلم شدهاست.
به عنوان یک چهره عمومی، از پیت به عنوان یکی از با نفوذترین و قدرتمندترین افراد در صنعت سرگرمی آمریکا نام برده شدهاست. او سالها از سوی رسانههای مختلف به عنوان جذابترین مرد جهان یاد شده و زندگی شخصیاش مورد تبلیغات گسترده قرار دارد. او از جنیفر آنیستون بازیگر زن طلاق گرفته و از آنجلینا جولی بازیگر زن از نظر قانونی جدا شدهاست. پیت و جولی شش فرزند دارند که سه فرزندشان در سطح بینالمللی به فرزند
پذیرفته شدهاند.
اوایل زندگی
ویلیام بردلی پیت در ۱۸ دسامبر سال ۱۹۶۳ در شهر شانی، از ویلیام آلوین پیت، مالک یک شرکت حمل و نقل و جین اتا (هیل هاوس)، مشاور مدرسه متولد شد.[۲]خیلی زود خانواده او به اسپرینگفیلد، میزوری نقل مکان کردند، مکانی که او با خواهر و برادر کوچکترش، داگلاس میچل (متولد ۱۹۶۶) و جولی نیل (متولد ۱۹۶۹) در کنار هم زندگی میکردند. او در یک خانواده مسیحی متولد شد،[۳] او غسل تعمید داده شد و بهعنوان یک مسیحی باپتیست پرورش یافت. او بعداً بین اعتقاد داشتن به فرقههای ندانم گرایی و الحاد نوساناتی داشت.[۴] وی بعد از این نوسانات، عقیده خود را دربارهٔ معنویت تصحیح کرد.[۵] پیت، اسپرینگفیلد را به عنوان «کشور مارک تواین، کشور جسی جیمز» توصیف کردهاست که در آن تپههای بسیار و دریاچههای زیادی وجود دارد.[۶] پیت در دبیرستان کیکاپو تحصیل کرد و در آنجا عضو تیمهای گلف، شنا و تنیس بود.[۷] وی در کلوپهای مدرسه، در بحثهای مدرسه ای و نمایشهای موزیکال آن شرکت میکرد.[۸] پیت پس از فارغالتحصیلی از دبیرستان، در سال ۱۹۸۲ در دانشگاه میزوری ثبت نام کرد و در رشته روزنامهنگاری با گرایش تبلیغات مشغول به تحصیل شد.[۹] با نزدیک شدن به زمان فارغالتحصیلی، پیت احساس کرد علاقه ای به این رشته ندارد. او عاشق فیلم و سینما بود و به آنها بهعنوان درگاهی برای جهانهای مختلف مینگریست. از آنجایی که در محل زندگی پیت، میزوری، فیلمسازی نمیشد، پیت تصمیم گرفت به لس آنجلس نقل مکان کند.[۱۰][۱۱] در نتیجه او دو هفته پیش از دریافت مدرکش و قبل از فارغالتحصیل شدن، دانشگاه را ترک کرد و وارد لس آنجلس شد. او در آنجا دورههای بازیگری را گذراند و کارهای عجیب و غریب انجام داد.[۱۲] وی گری اولدمن، شان پن و میکی رورک را به عنوان الگوهای اولیه بازیگری خود معرفی کردهاست.[۱۳]
وی پیشاز آغاز فعالیت سینمایی، مدتی در کنار پیشخدمتی در اغذیهفروشی و رانندگی، در لباسی شبیه به مرغ، برای فروشگاه زنجیرهای “El Pollo Loco” تبلیغ میکرد.[۱۴]
حرفه
۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳: ابتدای کار
پیت در حالی که برای شغل خود در لس آنجلس تلاش میکرد، از مربی بازیگری، روی لاندن درسهایی آموخت.[۱۵] حرفه بازیگری پیت در سال ۱۹۸۷ با بازی جزئی در فیلمهای هیچ راهی وجود ندارد (۱۹۸۷)، سرزمین هیچکس (۱۹۸۷) و کمتر از صفر (۱۹۸۷) آغاز شد.[۱۵] در ماه مه ۱۹۸۷، او اولین نقش تلویزیونی خود را در یک نقش دو اپیزودی در یک سریال آبکی در شبکه تلویزیونی انبیسی بهنام دنیایی دیگر انجام داد.[۱۶] در نوامبر همان سال، پیت به عنوان میهمان در سریال کمدی شبکه سیبیاس به نام Trial and Error و سریال کمدی شبکه ایبیسی به نام مسائل اولیه حضور داشت.
او بین دسامبر ۱۹۸۷ و فوریه ۱۹۸۸ در چهار قسمت از سریال تلویزیونی دالاس در نقش رندی، دوست پسر شارلی وید (با بازی شالین مک کال) ظاهر شد.[۱۸] سپس در سال ۱۹۸۸، پیت به عنوان مهمان در سریال پلیسی خیابان جامپ شماره ۲۱ شبکه رسانه ای فاکس حضور یافت.[۱۹] در همان سال، کشورهای یوگسلاوی و ایالات متحده آمریکا برای تولید فیلم نیمه تاریک خورشید با یکدیگر همکاری کرده و نقش اصلی را به پیت دادند. داستان این فیلم درمورد یک جوان آمریکایی است (پیت) که توسط خانواده اش به سواحل آدریاتیک سفر میکند تا دارویی برای بیماری پوستی پیدا کند. این فیلم در زمان شروع جنگ استقلال کرواسی بایگانی شد و تا سال ۱۹۹۷ اکران نشد.[۱۵] پیت در سال ۱۹۸۹ در دو فیلم سینمایی ظاهر شد: اولین فیلم، شامل بازی او در نقش مکمل مرد در فیلم کمدی با هم خوشبخت و دومین نقش اصلی او در فیلم ترسناک طبقه برنده بود. اینها جزو اولین فیلمهای پیت بودند که به سینماها راه یافتند.[۱۷] او در مجموعههای تلویزیونی سی ثانیه، Head of the class ،کابوسهای فردی، و (برای بار دوم) مسائل اولیه به عنوان مهمان ظاهر شد.[۲۰]
پیت برای بازی در فیلم تلویزیونی Too Young to Die در نقش بیلی کانتون، یک معتاد به مواد مخدر که از یک جوان فراری (با بازی ژولیت لوئیس) سوءاستفاده میکند، بازی کردهاست. داستان فیلم دربارهٔ یک نوجوان سوءاستفاده گر است که به جرم قتل به اعدام محکوم میشود. کن تاکر از مجله انترتینمنت ویکلی نوشت: «پیت (در نقش) یک حقه باز باشکوه بهعنوان دوست پسر او (جولیت لوئیس) است و بسیار بدذات بنظر میرسد، او واقعاً ترسناک است.»[۲۱] در همان سال، پیت در شش قسمت از فیلم تلویزیونی Glory Days ایفای نقش کرد و در شبکه اچبیاو در فیلم تلویزیونی نگاره نقش مکمل را بازی کرد.[۲۲] حضور بعدی او در سال ۱۹۹۱ و در فیلم از میان مسیرها رخ داد. پیت نقش جو مالونی، دونده دبیرستان را به همراه یک برادر جنایتکارش، با بازی ریک شرودر به تصویر کشید.[۲۳] پیت پس از سالها بازی در نقش مکمل در فیلمها و حضور مکرر بهعنوان مهمان در برنامه و فیلمها، در نقش مکمل مرد در فیلمی به کارگردانی ریدلی اسکات در سال ۱۹۹۱ به نام تلما و لوییز شهرت بیشتری پیدا کرد.[۲۲] او در نقش J.D. ، یک جنایتکار بدون شهرت که با تلما (جینا دیویس) دوست است، بازی کرد. صحنه عاشقانه او با دیویس به عنوان واقعه ای ذکر شدهاست که پیت را به عنوان یک نماد جنسی مشهور کرد.[۲۴] پس از تلما و لوئیز، پیت در سال ۱۹۹۱ و در فیلم کم بودجه جانی سوئید در نقش یک ستاره راک حضور داشت و در سال ۱۹۹۲ در فیلم لایو اکشن و فانتزی جهان باحال بازی کرد[۱۷] که این لایو اکشن دارای نقدهای ضعیف و عملکرد ضعیف در گیشه بود.
پیت در سال ۱۹۹۲ در فیلم بیوگرافی رودخانه ای از آن میان میگذرد، به کارگردانی رابرت ردفورد، نقش پل مکلین را به عهده گرفت.[۲۶] ژانت موک در مجله پیپل از ایفای نقش او برای این شخصیت به عنوان یک عملکرد شغلی یاد میکند و نقدهایی به آن وارد کرد.[۲۷] پیت اعتراف کردهاست که هنگام ساخت فیلم تحت فشار بوده و گفت که این یکی از ضعیفترین بازیهایش میباشد و خیلی عجیب است که در نهایت این فیلم یکی از مواردی بوده که او بیشتر به آن توجه کرده بود و در آن بازی کردهاست. علیرغم این صحبتها، پیت معتقد بود که او از کار با چنین بازیگران با استعدادی سود بردهاست. او همکاری با ردفورد را با بازی تنیس با یک بازیکن بهتر مقایسه کرد و گفت «وقتی با کسی بهتر از خودت بازی کنی، بازیت بهتر میشود.»[۲۸] در سال ۱۹۹۳، پیت در فیلم کالیفرنیا با ژولیت لوئیس همبازی شد. او در نقش اریل گریس، یک قاتل زنجیره ای و شوهر حقه باز کاراکتر ژولیت لوئیس ایفای نقش کرد. نقش پیت توسط پیتر تراورس از مجله رولینگ استون اینگونه توصیف شد «فوقالعاده، همه جذابیتهای ظاهری و جسمانی یک پسر را داراست و همچنین دارای ویژگیهای مردانه و صدای کلفت و خشنی است که مانند یک تهدید به حساب میآید.»[۲۹] پیت همچنین توجهات زیادی را برای ایفای نقش مختصری در فیلم داستان عاشقانه واقعی بدست آورد. در این فیلم، او نقش یک حسابدار را بازی کرد که با وجود ژانر اکشن فیلم، جلوههای طنز به آن میبخشید.[۳۰] او سال ۱۹۹۳ را با برنده شدن جایزه انجمن ملی صاحبان سینما به پایان رساند
۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸: پیشرفت و موفقیت
در سال ۱۹۹۴، پیت، خونآشام لوئی دو پوئنت دو لاک را در فیلم ترسناک مصاحبه با خونآشام براساس رمانی به همین نام به نویسندگی آن رایس در سال ۱۹۷۶ به تصویر کشید.[۳۲] او بخشی از بازیگران این فیلم شامل تام کروز، کریستین دانست، کریستین اسلاتر و آنتونیو باندراس بود.[۳۲] علیرغم برنده شدن دو جایزه فیلم MTV در سال ۱۹۹۵،[۳۳] عملکرد او با استقبال ضعیفی روبرو شد. به گفته نشریه دالاس آبزرور، برد پیت قسمت عمده ای از مشکل در فیلم را تشکیل میداد و هنگامی که کارگردانان بر از خود راضی بودن و حماقت او تأکید میکنند، او باعث لذت و خوشحالی بینندگان میشود و این احساسات تأکید شده را به بیننده القا نمیکند. اما در مورد بازی او در این فیلم، چیزی وجود ندارد که نشان دهنده عذاب درونی او (لویی) باشد و این نواقص او را به لویی، خونآشام خسته کننده تبدیل میکند.[۳۴] پس از اکران فیلم مصاحبه با خونآشام، پیت در افسانههای خزان (سال ۱۹۹۴) که بر اساس رمانی به همین نام از جیم هریسون نوشته شده، بازی کرد.[۳۵] داستان این فیلم در چهار دهه نخست قرن بیستم در غرب آمریکا رخ دادهاست. پیت با به تصویر کشیدن تریستان لودلو، پسر سرهنگ ویلیام لودلو (آنتونی هاپکینز) مهاجر کورنیشی،[۳۶] اولین نامزدی جایزه گلدن گلوب را در گروه بهترین بازیگر دریافت کرد.[۳۷] آیدان کوین و هنری توماس در نقش برادران پیت همبازی او بودند. اگرچه استقبال از فیلم متفاوت بود،[۳۸] بسیاری از منتقدان فیلم عملکرد پیت را ستودند. جانت ماسلین از مجله نیویورک تایمز گفت: “ترکیب متفاوتی که بازیگری و نگرش و دیدگاههای پیت ایجاد میکند باعث جذابیت ظاهری او در فیلمهایش میشود، مایه شرمساری است که جنبههای ظاهری فیلم مانع او میشوند .”[۳۹] دزرت نیوز نیز پیشبینی کرد که فیلم افسانههای خزان باعث شهرت پیت بهعنوان بازیگر اصلی فیلمها میشود.[۴۰]
در سال ۱۹۹۵، پیت در کنار مورگان فریمن، گوینت پالترو و کوین اسپیسی در تریلر جنایی هفت بازی کرد و نقش یک کارآگاه که دنبال قاتل زنجیره ای است که افراد را به علت انجام هفت گناه کبیره به قتل میرساند، بازی کرد.[۴۱] پیت این فیلم را یک فیلم عالی و فوقالعاده خواند و اعلام کرد این فیلم، افقهای بازیگری او را گسترش میدهد.[۴۲] او ابراز خرسندی کرد که از بازی در نقش کاراکترهای پسران زیبا و جذاب به سمت به بازی در نقش کاراکترهای عیبدار سوق پیدا کردهاست.[۴۳] عملکرد او در این فیلم با استقبال بسیار خوبی روبرو شد، مجله ورایتی گفت که این فیلم در بهترین حالت ممکن عمل میکند. بیشتر اظهارها در مورد توانایی پیت برای تبدیل شدن به عنوان کاراکتر کارآگاهی مصمم بود.[۴۴] فیلم هفت در گیشه بینالمللی ۳۲۷ میلیون دلار درآمد کسب کرد.[۴۵] به دنبال موفقیت این فیلم، پیت در نقش یک آنارشیست روان پریش به نام جفری گوینز، در فیلم علمی-تخیلی ۱۲ میمون، ساخته تری گیلیام، در سال ۱۹۹۵ بازی کرد. این فیلم انتقادات مثبتی درمورد بازی پیت کسب کرد. جانت ماسلین از مجله نیویورک تایمز، فیلم دوازده میمون را «خشن و نگران کننده» خواند و در مورد عملکرد فوقالعاده پیت اظهار نظر کرد.[۴۶] پیت جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد[۳۷] و اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای این فیلم دریافت کرد.[۴۷]
سال بعد، او در فیلم خواب روها بر اساس رمانی به همین نام، از لورنزو کارکاتررا ظاهر شد.[۴۸] این فیلم با بازخوردهای مختلفی روبرو شد.[۴۹] در فیلم متعلق به شیطان (سال ۱۹۹۷) پیت، در مقابل هریسون فورد، در نقش تروریست ارتش جمهوریخواه ایرلندی، روری دیوانی، بازی کرد.[۵۰] او برای ایفای این نقش لازم بود لهجه ایرلندی را یاد بگیرد.[۵۱] انتقاداتی در مورد لهجه او شکل گرفت. سانفرانسیسکو کرونیکل نوشت: «پیت لحن درست لهجه را پیدا کردهاست، اما در بعضی مواقع لهجه او آزار دهنده میشود و درک آنچه او میگوید دشوار است».[۵۲] روزنامه چارلستون اظهار داشت که لهجه پیت را در فیلم پسندیدهاست.[۵۳] فروش فیلم متعلق به شیطان در سراسر جهان ۱۴۰ میلیون دلار بود[۴۵] و یک شکست مهم تجاری محسوب شد.
بعداً در همان سال، او نقش هاینریش هارر، کوهنورد اتریشی در فیلم هفت سال در تبت، اثر ژان ژاک آناود را بازی کرد.[۵۴] پیت ماهها برای ایفای این نقش آموزش کوهنوردی و کوه پیمایی دید و ایفای این نقش تمرینهای زیادی لازم داشت از جمله صخرهنوردی در کالیفرنیا و آلپ اروپا با همبازی خود، دیوید تیولیس.[۵۵] در سال ۱۹۹۸، پیت نقش اصلی فیلم عاشقانه-فانتزی با جو بلک آشنا شوید را دریافت کرد. وی شخصیتی از جهان مرگ را که در بدن یک مرد جوان ساکن است به تصویر کشید که یادمیگیرد انسان بودن چگونه است.[۵۶] این فیلم با بازخوردهای مختلفی روبرو شد و بسیاری انتقاداتی نسبت به عملکرد پیت داشتند. به گفته میک لاسال از کرونیکل سانفرانسیسکو، پیت قادر نبود باعث شود مخاطب باور کند که او از همه رمز و راز مرگ و ابدیت خبر دارد.[۵۷] راجر ابرت اظهار داشت که پیت بازیگر خوبی است، اما این اجرایش یک محاسبه غلط بود
گرداورنده:مهندس محمد رستمی